Kids homegroup Reghin

Afgelopen september ben ik samen met twee collega's, Saskia en Adriana gestart met een homegroup voor kinderen uit de wijken Calarasilor en Curte. Calarasilor en Curte zijn twee Romawijken hier uit de stad. We hadden met meerdere kinderen uit deze wijken al langer contacten en we merkten bij verschillenden van hen de behoefte aan een plekje waar ze bij elkaar konden komen en er even uit konden zijn en ook een verlangen om meer te leren van God.
Het coachen van en investeren in dit soort kleinere groepen kinderen is iets wat heel erg mijn hart heeft. Ik denk vooral vanwege het persoonlijke aspect. Zo'n kleine groep geeft de kans om echt aan te sluiten bij wat er bij hen leeft en dat vind ik heel erg leuk.

Afijn, gisteravond hadden we opnieuw homegroup. Inmiddels komen er 13 kinderen en die zijn erg trouw. Dat is trouwens ook de afspraak die we met hen gemaakt hebben, als je bij de groep komt dan ben je er in principe ook altijd.....en daar houden ze zich aan. er willen eigenlijk graag nog meer kinderen komen dus we zijn nu aan het bekijken hoe we dat logistiek gaan aanpakken.

Om 5 uur 's middags rijden we naar de twee wijken om de kids op te halen. Helaas hebben we nog geen ruimte in het centrum kunnen vinden waar de kinderen zelf naartoe kunnen komen dus houden we de groep nu nog bij mij of bij Saskia thuis en dat is lopend te ver.

We eten met elkaar, zingen samen en doen spelletjes. We hebben tijd van aanbidding en onderwijs uit de bijbel en we praten door over wat dat betekent voor ons vandaag. We bidden ook samen met elkaar en voor elkaar. Vaak stellen de kids zelf voor om ergens voor te bidden en dat gebeurt dan ook!

Curte en Calarasilor zijn twee aardig verschillende wijken en de kinderen uit deze twee wijken zouden elkaar normaal gesproken zeker niet opzoeken. De ene wijk is duidelijk een stukje ontwikkelder dan de andere en de eerste weken leidde dat best af en toe tot een vervelende opmerking over en weer. daar is toen heel open over gepraat, 'hoe vole je je als iemand dat over je zegt'. Dat bracht al heel veel openheid. Gisteren hadden we het over wat een mens waardevol maakt, dat wij waardevol zijn vanwege hoe mooi God ons gemaakt heeft, allemaal verschillend maar niemand meer waard dan een ander. Omdat God van ons houdt en ook van die ander wil Hij ook dat we vriendelijke woorden tegen elkaar spreken.

Die boodschap kwam duidelijk over. Ik geloof dat deze groep een hele hechte eenheid kan worden en dan zijn ze alleen al daardoor een getuigenis voor hun omgeving.

Ik raak er meer en meer van overtuigd dat van alles wat we maar kunnen leren over geestelijke principes, liefde van God, liefde voor God en liefde voor de mensen om ons heen de basis moet zijn. Als die basis niet stevig ligt dan valt al het andere als een kaartenhuis in elkaar.

Misschien klinkt dat logisch maar hoe vaak raken we niet verstrikt in alle dingen die gedaan moeten worden, alle kennis die over gebracht moet worden en alles wat we willen bereiken.

Afijn, voor we helemaal filosofisch worden..... ik geniet gewoon van deze kids. Allemaal hele verschillende karakters, talenten en achtergronden maar gewoon allemaal heel erg kostbaar. Heerlijk om ze lachend naar huis te zien gaan.