Een middagje Casa Ana ....

Gewoon omdat het leuk is wil ik jullie vandaag even meenemen op een bezoekje aan ons inloophuis Casa Ana. Zoals de meesten van jullie wel weten werk ik hier elke week met de vrijdagmiddag groep.

Even kennismaken: De vrijdaggroep bestaat uit 7 kinderen; Peticu, Samuel, Davis, Razvan, Elvis, Xena en Mora. En ze zijn tussen de 5 en de 10 jaar oud.

Normaal gesproken draaien Annemieke en ik deze groep samen maar afgelopen vrijdag was Annemieke in Nederland en was ik dus voor een keertje alleen met de kids. Dat kan ook prima met dit groepje want het is gewoon een erg gezellig stel kinderen.

Als ik de kinderen op kom halen in de wijk, staat de helft al op de uitkijk. De anderen worden snel opgehaald. Eén van de moeders schiet me aan, of ik haar kan helpen met de medicijnen die haar zoon nodig heeft voor een operatie. Dat moet ik even uitzoeken dus ik beloof straks terug te komen. Nu zijn eerst de kinderen zelf aan de beurt. Hup allemaal veilig in de auto en op naar het inloophuis verderop in het dorp.

Als we daar aankomen is het eerst sloffen aantrekken want met alle sneeuw buiten wordt het binnen anders al gauw een blubberbende. Dan schuiven we met z'n allen aan tafel om limonade te drinken met een koekje en om even bij te kletsen.Altijd een heel gezellig moment. We praten over de poezen, over hoe het gaat op school, over andere kinderen die zijn thuisgekomen uit een ander dorp en helaas...dat moet ook...over de bevroren riolering van het inloophuis....geen onbelangrijk gespreksonderwerp want het betekent dat niemand vandaag de wc kan gebruiken en dat we dat NETJES op een emmer moeten doen :-) Heel fijn!

Na het drinken is er tijd om lekker te spelen. Twee kinderen willen graag naar buiten om de sneeuw weg te scheppen, een aantal anderen besluit te gaan kleuren en de rest vertrekt naar de speelkamer. Al snel wordt er overal heerlijk gespeeld. Peticu wil graag een spelletje Jenga spelen dus wij schuiven met z'n tweeen aan de keukentafel. Al gauw voegen meer inderen zich bij ons.

Samuel en Elvis willen samen graag een puzzel met grote stukken maken. En met een beetje hulp en aanwijzingen ... waar moet je op letten als je stukken bij elkaar zoekt..... lukt het ze ook.
Knap want dit hadden ze een paar maanden terug echt nog niet voor elkaar gekregen ondanks het feit dat ze al 7 en 8 zijn. Het project en de school beginnen hun vruchten af te werpen :-)

Mora en Xena komen er ook bijzitten om een spelletje te spelen waarmee je figuren kunt leggen. Met een gezellig muziekje erbij is het een vrolijke boel.

Davis is het jongere broertje van Peticu en Samuel. En veruit de jongste in de groep. Hij is vandaag voor de derde keer en hij vindt het prachtig maar hij heeft absoluut geen idee hoe je eigenlijk spelen moet. De eerste twee weken verzamelde hij al het speelgoed en liep er dan in een winkelwagentje mee rond. Ook vandaag vliegt hij van het ene ding naar het andere. Maar als we samen even met de blokken spelen krijgt hij toch de slag te pakken en begint zelf mooie bouwwerken te maken, ontzettend leuk om te zien!

Eerder vandaag kwam ik Mora's vader in de stad tegen en hij vroeg me naar Mora's huid en haren te kijken. Mora heeft plekken op haar huid en die moeten behandeld worden dus daar hebben we zalf voor en ik wil graag even haar haar doorkamen. Helaas kunnen we het niet wassen door het probleem met de riolering. Ik ben even met haar bezig in de badkamer en als we weer naar buiten komen melden alle kids trots dat ze alvast hebben opgeruimd....en dat zonder dat het al gevraagd was. Het is inderdaad wel bijna etenstijd dus ik duik de keuken in om de soep op te zetten. De kidneren komen ondertussen ook mee en dekken netjes de tafel.

Als de soep klaar is gaan we met z'n allen aan tafel. Samen bidden we voor het eten. altijd een heel mooi moment hier want het wordt door de kinderen echt niet afgeraffeld. Iedereen bid tegelijk en het zijn hele echte serieuse gebeden. Daarna vallen we samen aan op het brood en de soep. Brood met hagelslag is favoriet vandaag. Wel flink doorsmeren in je eentje hoor :-)

Ondertussen komt de buurvrouw binnenlopen. Zij zorgt deze dagen voor de drie katten van Annemieke en komt de poezen zoeken om ze avondeten te geven.

Als iedereen klaar is met eten is er voor iedereen een sticker. Die wordt op de presentielijst geplakt en bij 5 stickers mogen de kinderen een klein cadeautje uitzoeken. Razvan bedenkt halverwege zijn soep dat hij geen bonen meer lust en besluit zelf dat hij geen sticker wil als hij dan z'n soep mag laten staan....ok is goed hoor Razvan :-)Een eerlijke eigen beslissing :-)

Dan allemaal schoenen aan en in de auto voor de rit terug naar huis. Vlak voordat ze thuis zijn krijgen ze allemaal nog een chocoladepop. Die hebben we uit een hulptransport gekregen.

In de wijk ga ik nog even bij de moeder langs die om de medicijnen vroeg. Ik weet inmiddels dat we haar gelukkig kunnen helpen, dus ik kan haar blij maken. Een ander meisje van ons kinderprogramma is net teruggekomen na een lange periode in een ander dorp te zijn geweest, ze vraagt me even mee te komen en gedag te komen zeggen tegen haar vader. Als ik bij het huis kom ben ik verbaasd, het is echt heel koud buiten maar toch staat de deur van het huis wijd open. Al snel snap ik het, de kachelpijp van dit piepkleine huisje is tekort en dus kan de familie alleen hout in de kachel stoken met de deur open anders stikken ze in de rook. Of wij niet kunnen helpen, bij Samuel thuis staat het ijs binnen op de ramen omdat het hout waarmee we ze eerder deze winter hebben gehopen opraakt en zo is er nog veel meer. Echte vragen om hulp. Onderweg terug naar de auto kom ik langs een huisje waar driftig op het raam wordt geklopt...Tanta....dat is leuk. Dit meisje kwam ook altijd naar de vrijdaggroep in Casa Ana totdat ook zij een tijd geleden met haar moeder naar een ander dorp vertrok. Ontzettend leuk om haar weer even gehad te zeggen.

Nadat ik weer terug ben in Casa Ana nog even schoonmaken. De emmer met ontlasting is het leukste onderdeel...jippie....
De buurvrouw is (opnieuw) driftig op zoek naar de laatste afwezige kat...die vast zo wel weer thuiskomt.

Als alles weer lekker aan kant is, vertrek ik ook weer naar huis. Het is een leuke middag geweest!