Terug van kerstverlof....2013 here we come.....
Door: Ilja Witte
Blijf op de hoogte en volg Ilja
11 Januari 2013 | Roemenië, Reghin
Zo daar zijn we weer!
Wat is het ontzettend lang geleden dat ik hier geschreven heb zeg! Daar moeten we gauw iets aan veranderen.
Gisteravond ben ik teruggekomen van kerstverlof in Nederland. Echt een hele goede tijd gehad! Veel bijzondere, fijne gesprekken. Nieuwe contacten gelegd en goede vrienden gezien. Het was ontzettend leuk om in de Vergadering van gelovigen te mogen vertellen van ons werk hier en ook op het SchatRijk. Op het SchatRijk voelde het alsof ik niet was weggeweest. Heel erg leuk was het om mijn neefjes en mijn nichtje te zien, de kleine Lina zag ik voor het eerst! En natuurlijk mijn hele familie. Ook in de LEG heb ik veel vrienden kunnen spreken.
Maar honderden gesprekken en honderden kilometers verder was het toch ook weer heel fijn om naar Roemenie terug te gaan. Na een vlucht van minder dan twee uur vloog ik alweer over de besneeuwde Roemeense vlaktes, thuis waar het heerlijk winter is.
Vandaag gestart met onze wekelijkse teamvergadering en wat werkoverleg, even weer een beetje opstarten. Ook mijn auto had er wat moeite mee vandaag. Die had 2,5 week stilstaan bij temperaturen tot min 20 toch niet zo leuk dus had ie besloten er maar mee op te houden...helaas dat betekende dus lopen vanmorgen. Gelukkig wilde hij met wat hulp later op de dag toch weer op gang komen, tenminste nadat we hem ook hadden losgewrikt van het ijs waar hij aan vastgevroren zat :-)
Wat heel erg jammer is is dat we hebben gehoord dat onze Amerikaanse collega Sandy echt definiteif geen verlenging van haar visum krijgt....zo ontzettend zonde voor het schoolproject en voor ons! We gaan haar heel erg missen. Ze moet ook al heel snel het land uit. Dus echt niet leuk!
Voor mij betekent dit dat het ernaar uitziet dat ik mee ga helpen met het schoolproject. Ik sta graag vroeg op en voor dit project is het noodzakelijk om ’s morgens om 6 uur al in het dorp te zijn waar de kinderen wonen. Dus waarschijnlijk ga ik mijn andere collega in dat project ’s morgens helpen onze schoolgaande kinderen schoolklaar te krijgen. Dat betekent ontbijten, schoolspullen klaarzoeken, schoolkleren aan, haren kammen, tandenpoetsen etc. etc. en dan met de hele club naar school. ...hmm waar begin ik aan :-) Maar het zijn allemaal kinderen die ik goed ken en waar ik echt om geef dus dat maakt dat ik er ook zin in heb om hiermee te helpen.
Afijn we gaan het merken hoe het allemaal gaat lopen. Ik wil jullie wel nog even zeggen dat ik ontzettend blij ben met alle lieve mensen in Nederland die me ondersteunen op welke manier dan ook! Jullie zijn geweldig, ik zou niet weten hoe het zou zijn zonder jullie :-)
Wat is het ontzettend lang geleden dat ik hier geschreven heb zeg! Daar moeten we gauw iets aan veranderen.
Gisteravond ben ik teruggekomen van kerstverlof in Nederland. Echt een hele goede tijd gehad! Veel bijzondere, fijne gesprekken. Nieuwe contacten gelegd en goede vrienden gezien. Het was ontzettend leuk om in de Vergadering van gelovigen te mogen vertellen van ons werk hier en ook op het SchatRijk. Op het SchatRijk voelde het alsof ik niet was weggeweest. Heel erg leuk was het om mijn neefjes en mijn nichtje te zien, de kleine Lina zag ik voor het eerst! En natuurlijk mijn hele familie. Ook in de LEG heb ik veel vrienden kunnen spreken.
Maar honderden gesprekken en honderden kilometers verder was het toch ook weer heel fijn om naar Roemenie terug te gaan. Na een vlucht van minder dan twee uur vloog ik alweer over de besneeuwde Roemeense vlaktes, thuis waar het heerlijk winter is.
Vandaag gestart met onze wekelijkse teamvergadering en wat werkoverleg, even weer een beetje opstarten. Ook mijn auto had er wat moeite mee vandaag. Die had 2,5 week stilstaan bij temperaturen tot min 20 toch niet zo leuk dus had ie besloten er maar mee op te houden...helaas dat betekende dus lopen vanmorgen. Gelukkig wilde hij met wat hulp later op de dag toch weer op gang komen, tenminste nadat we hem ook hadden losgewrikt van het ijs waar hij aan vastgevroren zat :-)
Wat heel erg jammer is is dat we hebben gehoord dat onze Amerikaanse collega Sandy echt definiteif geen verlenging van haar visum krijgt....zo ontzettend zonde voor het schoolproject en voor ons! We gaan haar heel erg missen. Ze moet ook al heel snel het land uit. Dus echt niet leuk!
Voor mij betekent dit dat het ernaar uitziet dat ik mee ga helpen met het schoolproject. Ik sta graag vroeg op en voor dit project is het noodzakelijk om ’s morgens om 6 uur al in het dorp te zijn waar de kinderen wonen. Dus waarschijnlijk ga ik mijn andere collega in dat project ’s morgens helpen onze schoolgaande kinderen schoolklaar te krijgen. Dat betekent ontbijten, schoolspullen klaarzoeken, schoolkleren aan, haren kammen, tandenpoetsen etc. etc. en dan met de hele club naar school. ...hmm waar begin ik aan :-) Maar het zijn allemaal kinderen die ik goed ken en waar ik echt om geef dus dat maakt dat ik er ook zin in heb om hiermee te helpen.
Afijn we gaan het merken hoe het allemaal gaat lopen. Ik wil jullie wel nog even zeggen dat ik ontzettend blij ben met alle lieve mensen in Nederland die me ondersteunen op welke manier dan ook! Jullie zijn geweldig, ik zou niet weten hoe het zou zijn zonder jullie :-)
-
11 Januari 2013 - 22:39
Christine Visser:
Wat goed is het om weer thuis te zijn!!! En voor jou is het echt daar, wens je suc7 met je nieuwe ding erbij, geniet er ook van en wees diegene die met vreugde deelt van de vreugde die in haar leeft!!! Bid voor je -
12 Januari 2013 - 18:07
Suzanne:
Oneeeee dan moet je echt supervroeg op! Extra veel succes, zegen en genade voor 2013 gewenst dan! -
13 Januari 2013 - 21:34
Magreet:
Jammer zeg dat ze toch niet mag blijven!
Voor jou dus weer een nieuwe uitdaging erbij! Heel veel Zegen! En we bidden, ook voor je Amerikaanse collega dat ze gauw een nieuwe plek mag krijgen op een ander plekje op deze wereld! Liefs,
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
